Ik haat het om begrafenissen te regisseren waardoor ik me leeg van binnen voel.

Ik haat het om te luisteren naar aalmoezeniers die niet de tijd hebben genomen om met de familie te praten en over de overledene te leren om de dienst bijzonder te maken.

Ik haat “traditionele” diensten die allemaal over de tradities en rituelen gaan en weinig doen om comfort en troost te bieden in een tijd van rouw en verdriet. Ik hielp 20 jaar geleden met het plannen van een van deze voor mijn vader. Mijn ervaring inspireerde me om begrafenissen beter te willen doen.

In online fora en bijscholing leren we dat een betere begrafenis een gepersonaliseerde begrafenis betekent. Maar wat is een persoonlijke begrafenis? Ik bedoel, wat is het echt?

Is het een hark en een schoffel en wat tuinhandschoenen die op de kist worden gegooid voor effect? Is het de herhaalde “Ik laat ze zijn Harley de kapel binnenbrengen en naast de kist tonen” uitspraken die we steeds weer horen?

Bij mij gaat personalisatie over het luisteren naar families, het stellen van vragen en het bespreken van opties. Personalisatie begint wanneer u de overledene onder uw zorg brengt en gaat van daaruit verder.

Er is geen handboek, geen handleiding en zeker geen magische personaliseringsfee. Maar met een beetje creativiteit, aandacht voor detail en wat doorzettingsvermogen hoeft personalisatie niet datgene te zijn wat je altijd al wenste, maar waar je nooit tijd voor had.

Met dat gezegd hebbende, dit is wat personalisatie voor mij betekent:

Personalisatie is het in acht nemen van de….

Als ik op huisbezoek ga, probeer ik oplettend te zijn – ik probeer dingen te zien die voor de overledene van betekenis waren en nog steeds zijn voor de familie. Als ze planken vol VW-memorabilia hebben, of een huis vol reusachtige, kwijlende Denen, of een quiltkamer met prachtige stoffen – ik beschouw ze als de beste opties voor een gepersonaliseerde begrafenis.

Ik ontmoette een familie die een herdenkingsdienst en crematie aan het plannen was. Toen het tijd werd om een urn te kiezen, hadden ze echt moeite met het type urn dat ze moesten kiezen. Ze wilden zijn gecremeerde resten begraven op een plaatselijke begraafplaats – maar wilden iets leuks voor de herdenkingsdienst.

Toen ik eerder op de dag bij hen thuis was, zag ik dat er planken vol kleine tot middelgrote plastic karakters waren. Ze leken op oud speelgoed, maar ik had echt geen idee wat ze waren. Het bleken vintage banken te zijn, en ze besloten om de duurste, retro Mickey Mouse bank te gebruiken om de as van hun geliefde vast te houden.

Personalisatie is flexibel….

We hebben Hot Wheels auto’s gevuld met as op verzoek van families. (Hot Wheels zijn niet gemaakt om urnen te worden en vereisen veel superlijm om de as in te sluiten en de naden af te dichten……. Ik heb dit op de moeilijke manier geleerd). We hebben ook gelukskoekjes weggegeven aan gasten ter nagedachtenis aan de overledene die van haar wekelijkse generaal Tao’s Chicken hield. Slobberende honden zijn voor, tijdens of na de begrafenis welkom in onze uitvaartcentrum.

Personalisatie is creatief zijn….

Een begrafenis kan zo veel of zo weinig gepersonaliseerd worden als de familie of de begrafenisondernemer wenst. Als er jonge kinderen bij betrokken zijn, probeer ik altijd speciaal papier bij de hand te hebben zodat mensen een herinnering kunnen schrijven of iets speciaals met de kinderen kunnen delen om later te lezen. In één geval ontwierp de overledene quiltpatronen op zijn computer. Hij was fysiek niet in staat om quilts te snijden en te naaien, maar hij ontwierp ze voor zijn jonge vrouw. We hebben de digitale foto’s van de quiltpatronen genomen, een aantal speciale effecten toegevoegd en gebruikt als notitiepapier.

Bij personalisatie is de gemeenschap betrokken….

Op een begrafenis voor een man met speciale behoeften plaatsten we zijn enorme verzameling knuffeldieren, clownfiguurtjes en andere willekeurige voorwerpen op tafels die mensen als aandenken en herinnering aan zijn leven kunnen meenemen. Hij had geen overlevende familie en zijn voogd wilde niet dat er na de dienst een register werd bijgehouden, dus stelde ik voor om een van zijn favoriete foto’s op te blazen tot posters en ze te laten tekenen. Hij was een grote fan van een lokale band en de posters werden tijdens hun concerten tentoongesteld.

Of het nu gaat om Hot Wheels, Harleys, Mickey Mouse of kwijlende honden, ik geloof echt dat personalisatie gaat over het geven van gezinnen wat ze nodig hebben.

Ze weten niet altijd precies wat ze willen of nodig hebben op het moment van de afspraken, maar als je gewoon je oren opendoet en je mond sluit, zul je merken dat het makkelijker is dan je denkt.

Laat een Reactie achter